Het schip heeft een lange geschiedenis. Te water gelaten in 1909 als zeilschip, een IJsselaak van 18 meter lang. Wie goed kijkt kan de plaats van de mast en zijzwaarden nog terugvinden. In 1932 werd het schip verlengd tot 24 meter en gemotoriseerd.

Later werd het schip afgedankt en lag het "op één oor" te wachten op sloop tot de Maasgroep het in 1965 voor 3000 gulden kocht. Er was een nieuw schip nodig omdat de oude, de Albatros, te klein en te langzaam werd voor de moderne scheepvaart. De Avontuur werd gevonden door de vader van een Zeeverkenner. Onze voorgangers hebben getwijfeld of deze oude roestbak wel gekocht moest worden. Maar omdat maar weinig schepen passen door de Kralingse Verlaat, de sluis naar de Kralingse Plas, ging de koop toch door. Na een grondige schoonmaak werd het schip bij de scheepswerf Piet Smit nagekeken en op de waterlijn rondom gedubbeld. Bij de firma Van Eerden en Vrij aan de Rotte werd de nieuwe kajuit afgebouwd.  In 1966 was de eerste reis naar Friesland met de Avontuur als wachtschip. Daarna is er door de jaren veel aan verbouwd om mee te komen met het verkeer en veranderende wetgeving.

De Avontuur is het grootste schip op de Kralingse Plas en past maar net door de Kralingse Verlaat (de sluis). Op de Maas is dat wel anders. Tussen de moderne vrachtvaart is de Avontuur maar een klein scheepje en inmiddels net als zijn voorganger aan de kleine en langzame kant.

Om wendbaarheid en snelheid te houden varen we op dat soort water bij voorkeur met twee schepen, zodat de Avontuur niet belemmerd wordt door het trekken van de hele sleep.

Verder is het schip netjes voorzien van de voorgeschreven communicatie apparatuur met dubbele marifoon en AIS, en CVO-gekeurd. Dat kan ook niet anders want het is inmiddels allemaal wettelijk verplicht. Je kan niet zomaar met de Avontuur op pad. Er moet bemanning aan boord zijn met vaarbewijs, marifooncertificaat, genoeg ervaring en indien mogelijk de scouting M3B- en motordrijver erkenning.

Het mooie van Scouting is, je leert het spelenderwijs. Van de welpen die afgelopen Rottemerenweekend voor het eerst een stukje over de Rotte geslingerd hebben, varen er over een jaar of 15 misschien, en hopelijk!, een paar met het hele spul de Coolhaven uit om de volgende lichting een mooie tijd te bezorgen.

Maar zover is het dan nog lang niet. Eerst naar de Zeeverkenners. Je leert zuinig inpakken in je Zeeverkennerstijd. Je krijgt een klein vakje om je spullen op te bergen, en als je dat helemaal volpropt kun je alsnog nergens bij. 's Avonds bij het opklappen van de bedden en het omkleden is het best krap. Maar er hangt een fijne sfeer. De geluiden van het schip, van de kettingen waar de bedjes aan hangen, van de luiken die open en dicht gaan, het gerammel als de motor langzaam draait, horen onlosmakelijk bij een kamp van Maasgroep 18.

Een oud scheepsgezegde luidt: "Koop een boot, werk je ...". Je kunt met een 100 jaar oud schip alleen al met het schilderen al je weekeinden vullen. Gebeurt dat niet genoeg dan komt het lasapparaat er aan te pas. Er zit een mooie kant aan... Hieronder bijvoorbeeld een renovatie van de stuurhut uit 1983 en onderhoud aan datzelfde werk in 2018. Deze harde werkers hebben elkaar nooit ontmoet, maar ze spannen zich in met dezelfde inzet voor hetzelfde doel.